En gascon.

"Duas novèlas. « La hera de las mulas » e « Garbaias burlentas » (qui a balhat lo títol a l'ensemble) que son la descripcion dramatica de la lana segotida per la holia, dab lo huec e la fantastica hueita de las mulas. La lana en huec e la mort deu dròlle dens lo brasèr que son passatges d'antologia. L'autor que conta en un gascon natre, estonament modèrne, la sua tèrra bruslada abandonada, negada d'amarum."

Per Noste

« ...Mon Diu, praube ! Com lo païs sancèr se pelha de la sua harda de nuèit e de lutz. Com las estelas an agusat las lors espadas per hosselhar dens mon còs vielh. Lo guirp deu vent darriga ma gauta. La destrau de la mòrt gaha balanç per gitar mos membres dens lo cèu bohiat de gema ahuecada. Tot es treslusent de clartat dens ta cara de cera, vielha lana malestruga. Lo mond s'esperraca capvath los mainatges que hugen. La mia pèth que tomba en pobra. Giti mos uèlhs au hred de las crastas. Lo mon cap tomba com hruita vermiosa. Apèri mon praube can, lequèssi mos pòts per cauha'm de calor tremolenta... » A Tots 52.

Livre non libre de droit. Consultable au château. Voir modalités sur page d'accueil.