14 novèlas deu linguista Pèire Bec, a còps fantasticas.

Mès tot sobte que larga un crit. La gròssa tataranha negra de ièr matin qu'ei de nau aquiu, a galaupar sus la blancor deu plafons. Mès qu'ei copadas en dus, e n'i a pas aquiu que la partida anteriora, un torax velut dab ua boca en abans e quate patas qui caminan estrossament. (extrèit)

Livre non libre de droit. Consultable au château. Voir modalités sur page d’accueil.